SHAOLIN KEMPO, ook wel bekend als SHAOLIN SSU CH"UAN FA, SIU LUM QUANFA, SHORINJI KEMPO, lege vuistvechten, Chinees boksen of chinees tempelboksen, is een oude krijgskunst die beoefend werd in het Shaolinklooster in de provincie HONAN in China. Deze kunst werd door de monnik Boddhi Dharma ontwikkeld in de vijfde eeuw na Christus en werd in het begin alleen aan monniken onderwezen. Eerst betrof dit een geheel aan bewegingen die dienden om de lichamelijke gezondheid op peil te houden. Later werd dit een georganiseerd vechtsysteem ter verdediging van het klooster en de medemens. Ten gevolge van de vele oorlogen in China en de grote inzet van de monniken met uitzonderlijke successen, werden na verloop van tijd ook niet-kloosterlingen ingewijd in deze verdedigingskunst.
Kara-te betekent 'lege hand'. Vrij vertaald betreft het de 'kunst van het vechten zonder wapens', gebruik makend van delen van het lichaam die als wapen kunnen fungeren, zoals b.v. de vuist, elleboog, knie, been, voet enz, ... .
De oorsprong van het ongewapend vechten in Zuid-Oost Azië situeert zich voor onze tijdrekening in het huidige Indië. De rondtrekkende Zenboeddhistische priesters dienden zich tegen struikrovers te verdedigen en observeerden hiervoor de aanvals- en verdedigingsbewegingen van dieren. Omstreeks 500 na Christus trekt Bodhidarma (Daruma) naar de provincie Henan in het huidige China waar hij in de Shaolin tempel zijn kennis ter beschikking stelde van de monniken. Deze gevechtskunst staat bekend onder de naam Kempo.
Kobudō (Japans: 古武道, Kobudō) is een verzamelnaam voor de modernere (na ca. 1900) vormen van de klassieke Japanse krijgskunst van het eiland Okinawa. In tegenstelling tot wat algemeen gedacht wordt, zijn kobudō wapens niet afgeleid van boerderijgereedschappen.
Boeren hadden niet de tijd of de energie om zich te verdiepen in het gebruik van gereedschap voor de vechtsport. Verder zou een burger met dit soort gereedschap niet veel kunnen uithalen tegen een getraind professioneel strijder met echte wapens. Kobudo is gevormd door doordachte technieken die voortkwamen binnen de adel, en technieken overgenomen uit China.
Enkele voorbeelden van kobudō wapens zijn :
- de bō : 183 cm lange stok.
- de sai : kleine drietand waarvan de middelste "tand" beduidend langer is dan de twee andere.
- de nunchaku/ssang yjel bong : twee stokken die door middel van ketting aan elkaar verbonden zijn.
- de kama : zeisvormig houten wapen.
- de tonfa : 45 cm lange stok (lijkt een beetje op een politiestok)
- hanbō : stok, ongeveer evenlang als een katana, maar dan van hout, zonder "zwaardvormen"
- katana : zwaard
- tanbō : kleine 45 cm lange stok, lijkt een beetje op een verkorte bō.
Binnen onze karateschool beoefenen we het Ryushinkan Koryu Karate Jitsu Jissen Ryu.
Het Ryushinkan onderscheidt zich door zijn eigen stijlelementen, zoals de 'cho uke', oftewel de vlinderafweer. Deze technieken zijn uniek en zul je niet vinden in andere stijlen zoals Goju, Shotokan of Kyokushinkan.
We hebben bewust afstand genomen van het rigide, op sport gerichte karate-do en hebben onze focus verlegd naar karate jitsu. Hierin staat vloeiendheid van bewegingen centraal en komen ook val-, klem- en werptechnieken aan bod. Met Jissen Ryu, 'old-style karate,' keren we terug naar de essentie van de krijgskunst, met als primair doel bescherming kunnen bieden aan geliefden en dierbaren. Competitie is bij ons geen prioriteit; in plaats daarvan hanteren we een familiaire aanpak waarbij we trachten iedereen op te leiden in deze nobele krijgskunst via een gestructureerd programma.
Het belangrijkste is Tao of Do, de weg, nederigheid, respect, discipline en verbetering van ingesteldheid en karakter, met de bedoeling om de Karateka naar een hoger niveau te tillen en zijn blik te verruimen.
De stijlen herenigen, het ruilen van kennis tussen verschillende gevechtskunsten met als doel een zeer diep doorgedreven Karatestijl die zich door technieken uit verschillende Budo aanvult tot een completere kunst van lichaam & geest.
Het is niet de zoveelste 'complete' Martial Art, maar de terugkeer naar het traditionele Okinawa Karate in een veel ruimere context met een modern sausje. Onze stijl is erkend door IMAF, BLOSO, WKF, etc.
Wat is karate?
Dat is een van de moeilijkste vragen om in enkele zinnen uit te leggen. Daarom moet iedere
karateka van deze martiale kunst deze vraag zelf beantwoorden.
Wat we wel kunnen vertellens is. Eenmaal je de stap zet en begint met Karate, kom je snel tot de vaststelling dat het meer is dan een hobby. Het wordt een levensstijl. Je lichaam en geest krijgt vorm terwijl je zelf groeit en evolueert. Al deze zaken zijn de basis die je terugvindt in de kata (vormoefeningen).
Karate is een persoonlijke lichamelijke ontplooiing. Jouw lichaam geeft vorm aan technieken en oefeningen die reeds honderden jaren bestaan. Jouw fysieke en mentale weerbaarheid worden sterker. Je krijgt meer discipline en doorzettingsvermogen, die op zijn beurt zorgen voor meer zelfvertrouwen. Na jaren trainen, evolueert de kennis naar zelfverdediging. Dit alles zorgt voor een veiliger gevoel voor jezelf en naasten.
De leeftijd waarop je uw budo (weg van de krijger) start is niet zo zeer van belang. Je inzet en motivatie is je grootste troef.
Karate Jitsu vult op doeltreffende wijze het Karate aan, ongeacht de specifieke beoefende stijl. Het voegt defensieve technieken toe die voortkomen uit de Goshin-Jitsu-stijlen, zoals beenvegen, ontwijkingen, overrompelingen, worpen, klemmen en meer. De technieken van Karate Jitsu worden toegepast wanneer een tegenstander aanvalt met trappen, vuistslagen, wapens of wanneer er vastgegrepen wordt. Voor al deze vormen van agressie zijn aangepaste verdedigingstechnieken beschikbaar.
Opmerkelijk is dat er bij Karate Jitsu geen brute worpen, acrobatische traptechnieken of overmatige kracht worden gebruikt. Alleen de principes van EENVOUD en DOELTREFFENDHEID worden toegepast. Deze krijgskunst biedt meer vreugde en vitaliteit, en dient ook als een duurzame vorm van zelfverdediging zonder nadelige gevolgen voor het lichaam op de lange termijn.
Bovendien is het interessant om op te merken dat onze Karate Jitsu-technieken te zien zijn in heldhaftige film- en televisieseries met iconen zoals Chuck Norris, Lorenzo Lamas, Steve Seagal en andere actiehelden. Dit getuigt van de daadwerkelijke effectiviteit van de technieken, die niet slechts uitvindingen zijn maar daadwerkelijk in de praktijk worden toegepast.
Aikidō (合気道), vertaald als "de weg van harmonie met Ki," is een verfijnde Japanse krijgskunst (zoals hieronder beschreven) die in het begin van de 20e eeuw werd ontwikkeld door Morihei Ueshiba. Deze meester, eerbiedig bekend als O'Sensei, liet zich bij het creëren van aikidō inspireren door een combinatie van technieken afkomstig van de traditionele Japanse samoerai en diverse krijgskunsten en vechtsporten, waaronder Daito ryu jiu jitsu, jiujitsu en kenjutsu. Hij verweefde eveneens morele waarden in aikidō, geïnspireerd door de opkomende Japanse religie Omoto-kyo.
De term "aikido" kan worden ontleed in drie afzonderlijke Japanse termen. "Ai" staat voor "liefde" of "harmonie," terwijl "Ki" meerdere betekenissen heeft, waaronder "energie." Het laatste deel, "Do," verwijst naar "weg" in de context van levenspad of morele methode. Het concept van "Do" benadrukt de essentie van de krijgskunst en duidt op het nastreven van een ultiem doel, vergelijkbaar met de principes van Kendo of Judo.
Aikidō is niet slechts een vechtkunst, maar ook een filosofie waarbij de nadruk ligt op het gebruiken van de kracht en energie van de tegenstander om harmonie en controle te bereiken. Dit maakt het een unieke vorm van zelfverdediging en conflictbeheersing. De technieken omvatten niet alleen fysieke bewegingen, maar ook mentale en spirituele aspecten die gericht zijn op het bevorderen van balans en innerlijke rust.
Het Japanse karate dō is pas aan het begin van deze eeuw ontstaan. Daarvoor heeft het zich eerst in Okinawa ontwikkeld, dit gebied dat vroeger het Koninkrijk van de Rioekioe heette.
Er zijn twee periodes geweest, die een zgn. wapenverbod kenden. Het eerste ongeveer 500 jaar geleden en het tweede ongeveer 200 jaar later. Beide periodes hebben een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van karate.
Doordat de Rioekioe eilanden ook schatplichtig waren aan China, was er regelmatig contact tussen deze eilanden en Foetjien op het vasteland. Zo is het verklaarbaar en ook logisch, dat vormen van het Chinese Kenpo (methode met de vuist) op een natuurlijke wijze in de oorspronkelijke zelfverdedigingwijzen, die in de 'wapenloze' periodes waren ontstaan, werden geďntegreerd. De voorvormen van karate zijn to-de, dat een relatie had met de Chinese Kenpo-vormen, en Okinawa-te, die de oorspronkelijke verdedigingstechnieken van het eiland inhielden.
Exclusive Martial Arts School
Wat is het en voor wie?
Wij zijn een traditionele krijgskunstschool met veel persoonlijke aandacht en respect voor de oorspronkelijke rituelen.
Door het aanbod van de verschillende disciplines kunnen mensen hier terecht voor zowel conditie alsook voor pure zelfverdediging en de meer traditionele disciplines.
Alles gebeurt binnen een positief maar gedisciplineerd kader waar veel belang wordt gehecht aan respect! Niet alleen voor de krijgskunst, de school of voor het materieel maar vooral voor jezelf en voor elkaar.
Tevens heb je bij ons de mogelijkheid om mee te gaan op seminarie zowel in binnen- als in buitenland, zonder verplichting uiteraard.
Tai-jutsu vormt het nabije gevechtssysteem van de historische schaduwstrijders, beter bekend als ninja. In het Nederlands vertaalt dit zich naar "lichaamstechniek". Dit aspect van ninjutsu concentreert zich op ongewapende verdediging. Vanwege de uitgebreide kennis die ninja bezaten, is hun verdedigingsmethode uitermate veelzijdig: ze benutten het hele lichaam voor bewegingen, blokkeringen, slagen, stoten, trappen, grepen, wurgingen, gewrichtsmanipulaties, werptechnieken, immobilisatie en grondwerk.
Hoewel de exacte oorsprong van klassiek tai-jutsu wellicht moeilijk te traceren is, is het duidelijk dat de basis uit China afkomstig is. Japanners pasten de ingevoerde kennis aan naar hun behoeften, resulterend in een zeer doeltreffende krijgskunst: ninjutsu. Ninja werden dan ook wijd en zijd gerespecteerd en gevreesd.
Tijdens de Meiji-periode (late 19e eeuw) werd de focus op gevechtstechnieken en slagveldstrategieën als "barbaars" bestempeld. Veel traditionele scholen (ryū) werden gesloten, omgevormd tot zelfontwikkelingssystemen (zoals kyūdō en kendō), of herleid tot sport (zoals jūdō). Hoewel tai-jutsu ongetwijfeld bijdraagt aan karaktervorming en verantwoordelijkheidsgevoel, blijven de technieken oorspronkelijk ontworpen voor oorlogsvoering. Deze benadering maakt het organiseren van competities onmogelijk, aangezien het doel is om de oefeningen zo realistisch mogelijk uit te voeren (aangezien er tijdens confrontaties met aanvallers geen regels gelden).
Fysieke zelfverdediging betreft het toepassen van geweld om dreigingen van buitenaf te weren. Dit geweld kan op gewapende of ongewapende wijze worden toegepast. Bij gewapende zelfverdediging kan gebruik worden gemaakt van bijvoorbeeld gummiknuppels, ploertendoders of vuurwapens. In Nederland zijn deze wapens opgenomen in de Wet wapens en munitie, en verboden. Ongewapende zelfverdediging kan worden uitgeoefend door het toepassen van gevechts- of bevrijdingstechnieken uit verschillende vechtkunsten, vechtsporten of zelfverdedigingscursussen.
In België stellen er zich drie wetten:
Ondernemingsnummer: BE 0419.647.338
Rekeningnummer: BE46 0018 0439 7636
Copyright © Alle rechten voorbehouden
